عکس هفته

جشن خورداد

واژه جشن از کلمه یسنه با ریشه‌ی اوستایی است، به معنای ستایش کردن .

جشن خوردادگان در روز ششم خرداد ماه برگزار می شود.  امشاسپند خورداد، در جهان مادی، نگهبان آب است.  نیاکان ما در این روز در کنار چشمه ها ، رودها و یا دریاها به پرستش اهورامزدا می پرداخته اند .

خورداد در اوستا «هـَئوروَتات» و در پهلوی «خُردات» یا «هُردات» آمده و به معنای رسایی، تندرستی، و کمال است که در گات‌ها یکی از فروزه‌های اهورا مزدا و در اوستای نو نام یکی از هفت امشاسپند است. خورداد امشاسپند، ایزدبانویی است که نگهداری از آب‌ها در این جهان با اوست و یاری‌رسان مردمان در چیرگی بر تشنگی می‌باشد. در گات‌ها، از خورداد و امرداد پیوسته در کنار یکدیگر یاد می‌شود. این دو امشاسپند، پاسدارنده آب‌ها و گیاهان‌اند که تشنگی و گرسنگی را شکست می‌دهند. در یسنا، هات ۴۷، اهورامزدا رسایی خورداد و جاودانگی امرداد را به کسی خواهد بخشید که اندیشه و گفتار و کردارش برابر آیین راستی باشد.

امشاسپند خورداد در متن‌های کهن: چهارمین یشت از یشت‌های بیست و یک گانه اوستا، ویژه ستایش و نیایش ایزد بانو خورداد است که در آن یشت از زبان اهورا مزدا یادآور می‌شود که «… یاری و رستگاری و رامش و بهروزی خرداد را برای مردمان اشون بیافریدم…». در بندهشن نیز درباره خورداد آمده‌است :

«… ششم از مینویان، خورداد است؛ او از آفرینش گیتی آب را به خویش پذیرفت..» ،

«… خرداد سرور سال‌ها و ماه‌ها و روزهاست، که او سرور همه‌است. او را به گیتی، آب خویش است. چنین گوید: هستی، زایش و پرورش همه موجودهای مادی جهان از آب است و زمین را نیز آبادانی از اوست…«

در بندهشن از گل سوسن به عنوان گل ویژه امشاسپند بانوی «خوُرداد» نام برده شده‌: «… این را نیز گوید که هرگلی از آنِ امشاسپندی است؛ و باشد که گوید: … سوسن خورداد را، ..».

معروف‌ترین نمونه‌های گل سوسن نزد ایرانیان سوسن سپید Lilium candidum یا سوسن آزاد است که به نام سوسن ده زبان یا سوسن گل دراز نیز شناخته می‌شود، همچنین یکی دیگر از گونه‌های نادر گل سوسن که بومی برخی مناطق شمالی ایران است، سوسن چلچراغ Lilium lederbourii نام دارد.

آیین‌های خوردادگان: یکی از مهم‌ترین آیین‌های روز خورداد که در جشن خورادگان (ماه خورداد) جلوه بسیار به خود می‌گیرد، رفتن به سرچشمه‌ها یا کنار دریاها و رودها، همراه خانواده و دوستان ، تن شویی در آب و خواندن نیایش‌های ویژه این روز، با دست‌افشانی و پایکوبی بوده‌است. (نمونه‌ای از سنت‌های رایج در این روز را می‌توان از سروده «دستور داراب پالن» موبد بزرگ پارسی در منظومه «فرضیات نامه» برداشت نمود.)

دیگر از آیین‌های ویژه جشن خورداد، کندن چاه، و لای‌روبی نو کردن کاریز و توجه ویژه به نگهداری و نوسازی جای‌هایی که آب از آن‌ها سرچشمه می‌گیرد بوده است.  چون چشمه‌ها، چاه‌ها، جوی‌ها، کاریزها و رودها هستند که با آب خود، ادامه زندگی را در این کره خاکی برای زیستمندان امکان پذیر می‌کنند.

———————-

با بهره‌گیری از: هاشم رضی، گاه‌شماری و جشن‌های ایران باستان

سخن روز

به سوی سیمرغ (15)

کریم زیّانی

بــــشــــنــویـد:

بخش 8 پاره 2

قصه‌ی شیخ صنعان  (ادامه )

بازخوانی و شرح و تفسیر “منطق الطیر” اثر کلاسیک فریدالدین عطار نیشابوری

سخن روز

هیچ‌کس آنقدر فقیر نیست که نتواند لبخندی به کسی ببخشد؛

و

 هیچ کس آنقدر ثروتمند نیست که به لبخندی نیاز نداشته باشد.

غزل هفته

بشنوید:

غزلی از حافظ – 1

قصه‌ی سـفـر … (6)

کریم زیّانی

بخش ششم (پایانی)

 روایتی تمثیلی از سفرِ  یک رهرو راه حقیقت 

قصه به آخر رسید. در انتطار دریافت دیدگاه‌هایتان هستیم

سخن روز

برای پخته‌ شدن:

کافی ست که هنگام عصبانیت از کوره در نروید!

قصه‌ی سفـر … 5

کریم زیّانی

بخش پنجم

 روایتی تمثیلی از سفرِ  یک رهرو راه حقیقت 

(هر روز یک بخش به نطرتان خواهد رسید)

************

(ادامه دارد

وب‌نوشت را از راه رایانامه (ایمیل)دنبال کنید

در ستون سمت چپ زیر عنوان  «وب‌نوشت را از راه رایانامه دنبال کنید»دکمه «دنبال کردن» کلیک کنید، نام و نشانی رایانه ای شما ثبت می شود و ما شما را از نوشته های تازه آگاه می‌کنیم